امروز روز معلمه.دلم بدجور هوای گذشته رو کرده .یادش بخیر ۲۶ سال پیش .دلم برای اون مدرسه پشت تپه تنگ شده برای بجه های با صفاش. از هیچ کدومشون خبر ندارم اما هیچ وقت صفا ومهربانی شونو فراموش نمیکنم .بچه هایی که باهاشون خندیدم باهاشون گریه کردم .با بزرگ شدن اونها منم بزرگ شدم .از من درس ومشق یاد گرفتن .ازشون زندگی کردن رو یاد گرفتم .بچه های ساده وبی غل وغش .بچه هایی که با یه پاکن یا دفترچه خوشحال می شدن .با یه اخم دستپاچه می شدن که نکنه دیگه دوستشون نداشته باشم.بچه هایی که هیچ  وقت قبل از من از کلاس بیرون نرفتن وصاف تو چشام نگاه نکردن .زیر میز یواشکی اس ام اس ندادن .برای تفریح دوستاشون نقاشی مو نکشیدن با دوتا شاخ سیاه رو سرم.از مریض شدنم ذوق نکردن .دلم خیلی براشون تنگ شده اما می دونم امروزبه اندازه همه اون روزای قشنگ همشون گفتن یادت بخیر خانم .....